Denise Groen
Geachte heer, mevrouw,
Onlangs is tot ons grote verdriet onze moeder overleden, hierdoor worden wij nu geconfronteerd met zaken waar we geen verstand van hebben. Ik hoop dan ook dat u wat helderheid kunt verschaffen. Mijn ouders zijn lang geleden gescheiden en mijn moeder is eind jaren '80 hertrouwd met een man die wij inmiddels zien als onze tweede vader. Die man, die ik mijn stiefvader zal noemen, was ook reeds eerder getrouwd en heeft uit dat huwelijk ook kinderen.
Mijn moeder en stiefvader hebben eind jaren '80 beiden een testament laten opmaken met een zgn. langstlevende clausule. Dit zou inhouden dat als één van de twee zou overlijden, de ander het kindsdeel van ofwel zijn, ofwel haar kinderen, renteloos in recht zou houden totdat hij/zij zelf zou overlijden.
Zo ver snap ik het, geloof ik. Ik begreep zelfs dat sinds 2003 deze manier van erven wettelijk is vastgelegd. Zouden mijn stiefbroers en -zusters nu een goede band hebben gehad met ons en met hun vader, dan had het waarschijnlijk een ander verhaal geweest, maar de praktijk is dat mijn stiefvader zijn eigen kinderen al ruim 20 jaar niet heeft gezien of gesproken. Wij, de twee kinderen van mijn moeder, zijn natuurlijk nooit geadopteerd door onze stiefvader, onze eigen vader is ook nog steeds in ons leven. Toch hebben wij jarenlang een gezin gevormd samen, en zo voelt het ook voor ons allemaal. Wij hebben ondanks dat, verwacht ik, geen enkel recht als onze stiefvader zou overlijden. We zijn tenslotte officieel geen famillie. Dat hij en wij dat anders voelen, dat doet voor de wet vast niet ter zake.
Goed, nu heeft onze stiefvader dus ons erfdeel in zijn beheer totdat hij zou sterven. (Wat ik echt niet hoop!) Alleen, als hij zou sterven zijn wij, de kinderen van mijn moeder, niet zijn wettelijke erfgenamen. Wat gebeurt er dan met de erfenis van mijn moeder?? En hoe en wanneer wordt uberhaupt vastgesteld wat die zou moeten zijn? Onze vrees is dat straks zijn kinderen alles van hem erven en dat alle, voor ons zo dierbare, spulletjes van mama voor ons onbereikbaar zullen zijn omdat wij geen zeggenschap zullen hebben. (Wij zijn immers officieel geen famillie van hem).
Het gaat hier niet om grote sommen geld, het gaat voornamelijk om goederen die voor ons érg belangrijk zijn en die deel uit maken van zijn huisraad. Wij halen het niet in ons hoofd om het huis van onze stiefvader nu alvast leeg te gaan halen zodat al die spulletjes niet verloren gaan aan mensen die niet weten wat ze betekenen. Zelfs al zegt mijn stiefvader: kom het maar halen. Zoiets doe je niet.
Mijn stiefvader wil zijn eigen kinderen het liefst onterven, maar denkt dat dat niet kan. Ook zegt hij een nieuw testament te willen maken omdat het langstlevende deel inmiddels door de feiten achterhaald is. Hij laat liever alles aan ons na i.p.v. aan zijn eigen kinderen. Kan dat uberhaupt?
Ik heb begrepen dat je een kind kunt onterven, tenzij dat kind daar bezwaar tegen maakt. In dat geval zou het kind zijn/haar kindsdeel waarschijnlijk toegewezen krijgen. Klopt dat? En wat is een kindsdeel? Hoe wordt dat bepaald? Is het voldoende als mijn stiefvader een nieuw testament maakt om onze erfenis veilig te stellen?
Alvast dank voor uw respons.
Denise